kanser etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
kanser etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

Çarşamba, Şubat 15, 2012

İlik Veriyoruz Hayat Kurtarıyoruz Canlar!

BM,  blogunda yazmış, http://bayanmikrop.blogspot.com/2012/02/sevgilimle-nasl-sevistim.html
işte link yukarıda ama ben de birkaç parça bir şey ekliyim ;

Faydalı link - http://www.istanbul.edu.tr/itf/index.php?option=com_content&view=article&id=885&Itemid=174

"Lösemi hakkında bilgisi olmayanlar haberlerde, internette, twitter vs her yerde bir şeyler duyuyordur. Bu hastalığın yaşı yok, birden bire ortaya çıkabiliyor. Tv'de bir kadın gördüm ve doğru düzgün ne yapmam gerektiğini bilmesem de yarın gidiyorum Çapa'ya dedim. Neyse gönüllü donör olmak çok kolay arkadaşlar. İstanbul'da yaşayanlar için Çapa Tıp Fakultesi'ne gidip ilik merkezinde 'ilik bağışı yapmak istiyorum' demeleri ve basit bir formu doldurmalarının ardından verecekleri bir kaç küçük tüpte kan ile süreci başlatmış oluyorsunuz. Sonrasında eğer kanınız bir hastanın doku örnekleri ile uyuşursa çok basit bir operasyon ile (dikiş, neşter vb bir şey olmadan) sizde sürekli yenilenen iliklerden çok az bir kısmı ile bir insana hayat verebiliyorsunuz."

08:30 - 17:00 arasında gitmeniz gerekiyor (yani biraz garip bir durum çalışan insanları düşünmeleri gerekiyordu)

Hepatit B ve C, Kanser, Aids/Hiv benzeri bir hastalığınız var ise maalesef donör olamıyorsunuz (bana verdikleri formda yazanları yazıyorum yani en azından hepatit olanlarınız var ise maalesef onlar da veremiyor diğer hastalıklar malum zaten)

İmzaladığınız formlarda gönüllü ilik bağışından istediğiniz an çıkma hakkınız saklı tutuluyor

Bilgi almak isterseniz 

Tel: 0212 534 75 00
Fax: 0212 532 46 52









Eşeğin Tuhaf Hikayesi var yukarıda sayfalar kısmında, en azından bütün bu olaylara şahit olduktan sonra rahat duramadım tabii; hali hazırda cesaretimi toplayıp yayınlamam gereken bir yazı var ama yapamıyorum lan! Elimde değil, bir şekilde tamamlamak istiyorum tabii ki.
Neyse duyarlı olalım, bir de BM eklememiş ama iliğin nasıl alındığını biliyorum, şahit oldum. İşinizi veya okulunuzu aksatan bişey değil, operasyon sırasında acı hissi olmuyordu sanırım ama şu kadarcık acı için yumruk kadar atan bir kalbe değer bence. Hadi Bakalım!

Perşembe, Aralık 29, 2011

Kanser Dershaneden Daha Merhametli

Selam millet!
Her zamanki gibi, her zaman kullandığım giriş cümlesiyle yine karşınızdayım. -Yalnız hissediyorum!
Sorun değil.
Bugün bugün bugün...
Kimya dersimiz vardı ki hocayı sevmeme rağmen bir antipati oluşturdu kafamda, egoistin teki. Ben öğretiyorsam kesinlikle öğreneceksiniz, zorundasınız havası var. Bu da sınıfımdaki gerzeklerin hocayı sürekli övmesinden dolayı oluşan bir durumdu. Hoca kapalı kutuydu ilk geldiğinde hala da öyle.
Etüte çıktım dersler bitince, matematik sorularımı ilk defa hiç bekletmeden çözdürebildim! Bunun için sevineceğim aklımın ucuna gelmezdi.
Fizik hocamı sevmeme rağmen bugün nefret ettim, sebebi mi? Sebep şu ;
-Bize aldığı deneme sınavı setini, perşembe günü dersler bittikten sonra -kafam s?kik oluyor o saatte - yapacaktı, her perşembe de yapmaya devam edecektik. Bugün ben sınava girmek istemedim, o saatte sınav olmaz zaten, sınav yaptığımız geçen hafta da işkence gibiydi. Sürekli açılan kapı, içeri dalanlar ve diğerleri... Ben de buna karşı, sınavları hocadan alıp evde çözmek istedim ama hocanın cevabı "evde olmaz, bahane bunlar", ben de "hocam sorularımı çözdürcem daha" dememe karşılık, "yarın var, yarın çözdür" demesi. Allah allah ya, Azkaban Tutsağı'yım lan! İsyan bayrağını çekip sınava girmedim. Öğretmenler odasına gidip, biyoloji hocasını etüte çağırdım, o sırada olanlar ise ;
-Biyoloji hocamın telefonundan "Gayri de Gayri" şarkısı, içeri girdim kapıyı kapadım. Dinledim şarkıyı. Arada muhabbet işte. Hocam çalışmamız lazım, dedim. Kimya hocam araya girip "benimle mi" dedi. Korkmayın hocam, sizinle değil, dedim. Bütün hocalar gülmeye başladı. Adam da zaten kapıda durduğum sırada müsaade istemeden ezip geçti beni. Vay anasını lan, hilkat garibeleri mi eğitimciye dönüştü eğitimciler mi Hitlere, yoksa Gestapo mu? Evet Gestapo olabilir, "Çalışmak Özgürlüktür" nidalarıyla dolaşan hocalar.
Neyse Etüt hocamın-biyoloji- hasta olduğunu görünce üzüldüm, zaten ayrılacaz. Tezi için Erzurum'a gitmesi gerekiyormuş. Ders hocamın-biyoloji- da bana çarşamba gününe söz vermesi ile, benim de etüt hocamın, bi denemin daha fazla yorulmaması için eve geldim. Yazık lan onlar da sistemin mahvettiği insanlar, hasta ise kesinlikle üzerine gitmem hocamın. Gitsem bile bana bir faydası olmayacak.
Matematik hocamdan da haftaya perşembe için bir boşluk bulursam ders alcam. Ocak bitmeden ortalığı düzmem gerek!

Sevgili blogcu birine teşekkürlerimi iletmeden bitiremem bu yazıyı ;
-Bugün blog arkadaşım Gök-googhan- Hacettepe Onkoloji Bölüm 92'deki çocukları ziyarete gitti arkadaşlarıyla birlikte. Kanserin hayatımıza grip kadar rahat girip çıkabilmesi bir yana , canlarımız, çocuklar farkında değiller bu durumun. Çocukları yalnız bırakmadığın için, arkadaşlarına ve sana teşekkürler Gök, yeni yıla umutlu girecekler belki de sayenizde.
--Eğer, "ben de gitmek isterim ama cesaretimi toplayamıyorum" diye varsa benimle ya da gök ile iletişime geçsin bir şekilde.

Gök - Googhan !

Bana da - sadeceumut.onlyhope@gmail.com 'dan ulaşabilirsiniz. Mekan konusunda yardımcı olamam belki, uzakta olduğum için ama en azından ulaşabilirim gibi. Sizi orda karşılayacak, yabancılık çekmemenizi sağlayacak insanlar olması için.

Perşembe, Ekim 06, 2011

Yine mi Kanser?!

Bu yazı  ; kanser olduktan sonra yaşama şansının yaklaşık dilimlerle değil de % lik kesin sayıların gürültüsünden korkup hayata sıkı sıkı sarılan bi gencin parmaklarının ucundan akıp gidiyor.

Çok şey anlattım belki kendim hakkında ; hatta annem cipralex(anti-depres..) kullandığımı bilmiyorken siz biliyordunuz. Ailem kaza atlattığımı bilmiyorken siz biliyordunuz.
İşin kötüsü dramatik olayları delip geçen ruhsuz bir genç yazıyordu anlatıyordu size bu blogta. Ne kadar tanıyorsanız ya da seviyorsanız. Ben de en kesin düşüncelerimle blogta tanıdığım hatta üzülmesine üzüldüğüm, ağlamasına dayanamadığım insanlar tanıdım.
Hah, duygusuz muyum ? - Belki.

Bugün size dershane vesaire anlatmak istemiyorum. Boğaz enfeksiyonu ve bir poşet ilaçla döndüm.

Yukarıdaki yazı kanserden sevdiklerini, canlarını kaybedenler içindi.  Belki duygularımı aktaramadım çok.

http://cm.ntvmsnbc.com/dl/steve/index.html Steve Jobs öldü. Başlık bundan ibaret. Kanser ; zeki, tembel, zengin, fakir. Ayıt etmiyor. Hatta belki bu lanetten nasıl sıyrıldım hayretler içinde kalıyorum.